ماهنامه سینمائی فیلم

پل شرِیدِر: «تماشاگران فیلم‌ها را جدی نمی‌گیرند...»
پل شریدر بیش از چهار دهه است که در صنعت فیلم‌سازی حضوری نظرگیر دارد و یکی از موضوع‌هایی که به نظر او در سال‌های اخیر تغییر کرده است، خود تماشاگرانی هستند که به سینماها می‌روند. شریدر که امسال فیلم تحسین‌شده اولین مُهَذب را نوشته و کارگردانی کرده است، به‌تازگی در یکی از برنامه‌های مجموعه فیلم‌نامه‌نویسان بفتا در لندن ظاهر شد و در خصوص ارتباط فقدان فیلم‌های باکیفیت در هالیوود و تغییرهای صورت‌گرفته در آداب سینماروی گفت: «کسانی هستند که سینمای آمریکا در دهه 1970 را تحسین می‌کنند و از آن به عنوان دوره‌ای متفاوت و فراموش‌نشدنی نام می‌برند. خب، تا حدی همین طور بود اما نه به این دلیل که فیلم‌سازان بااستعداد بیش‌تری کار می‌کردند. در واقع فکر می‌کنم امروز فیلم‌سازان بااستعداد بیش‌تری داریم اما آن‌چه در قیاس با دهه هفتاد فرق کرده است، تماشاگرانی هستند که آن زمان بهتر بودند... وقتی مردم فیلم‌ها را جدی می‌گیرند خیلی راحت‌تر می‌شود فیلم جدی ساخت؛ و زمانی که جدی نمی‌گیرند، کار بسیار بسیار سخت می‌شود. ما امروز تماشاگرانی داریم که فیلم‌ها را جدی نمی‌گیرند پس فیلم جدی ساختن برای آن‌ها کار دشواری است. در واقع ما فیلم‌سازها نیستیم که شما را ناامید کرده‌ایم، این شما تماشاگران هستید که ما را مأیوس کرده‌اید.» شریدر توضیح می‌دهد که در دوران اوج «هالیوود جدید» میان تماشاگرانی که می‌خواستند فیلم‌ها به موضوع‌های سیاسی و اجتماعی روز بپردازند و فیلم‌هایی که این کار را انجام می‌دادند، توازنی وجود داشت: «آن زمان اتفاق‌هایی که در جهان روی می‌داد بیش‌تر مردم را متوجه و نگران می‌کرد، از حقوق زنان و اقلیت‌ها گرفته تا آزادی مواد و جنبش‌های ضدجنگ... مردم برای اطلاع بیش‌تر درباره این موضوع‌ها به هنرها روی آورده بودند به‌خصوص سینما؛ و برای همین بود که فیلم‌های خوبی درباره این مسائل مهم سیاسی و اجتماعی ساخته می‌شد.» در پایان، نویسنده فیلم‌های ماندگاری چون راننده تاکسی (1976) و گاو خشمگین (1980) این طور نظرش را جمع‌بندی می‌کند:‌ «اگر تماشاگران پذیرای فیلم‌های خوب و باکیفیت باشند، باور داشته باشید که نصیب‌شان می‌شود. همه ما منتظر مهیا شدن شرایط برای ساخت چنین فیلم‌هایی هستیم. در آن دوران و در بازه‌ای ده‌دوازده ساله، هر هفته فیلمی داستانی روی پرده می‌رفت که به موضوعی اجتماعی پرداخته باشد.» شریدر در حال حاضر با فیلم جدیدش اولین مهذب حضور چشمگیری در فصل جوایز داشته و خواهد داشت. او تا این‌جا جوایز بهترین فیلم‌نامه اریژینال را از جوایز گاتِم، هیأت بازبینی ملی فیلم و انجمن منتقدان فیلم نیویورک برنده شده است. البته ایتن هاک هم که نقش اصلی فیلم را بازی کرده، جوایز بهترین بازیگری گاتم و منتقدان نیویورک را به دست آورده است.

تام هنکس به دنبال نقش پدر ژِپِتو در فیلم «پینوکیو»
قطار بازسازی‌های زنده‌ی کارتون‌های محبوبِ دیزنی با سرعت پیش می‌رود. در واقع با موفقیت‌های چشمگیر کتاب جنگل و دیو و دلبر/ زیبا و جانور، و دامبو و شیر شاه که به‌زودی از راه می‌رسند، روشن شده است که این کمپانی عظیم به این نتیجه رسیده که بازسازی ساده انیمیشن‌های کلاسیک محبوبش در قالب فیلم‌های زنده، پاداش‌های بزرگی را برایش در پی دارد! از آن‌جایی که مرحله انتخاب بازیگران بازسازی جدید دیزنی شروع شده است، به نظر می‌رسد فیلم بعدی این فهرست پینوکیو است. طبق اخبار قبلی، پل کینگ که دو قسمت اول فیلم‌های تحسین‌شده و پرطرفدار پدینگتن را در کارنامه دارد، کارگردانی نسخه جدید را بر عهده دارد. خبر جدید هم این است که تام هنکس، بازیگر محبوب همه سینمادوستان، در حال مذاکره برای بازی در نقش پدر ژِپِتو است. اما موضوع جالب‌تر این است که بازسازی زنده دیزنی از پینوکیو تنها فیلمی نیست که بر اساس این شخصیت ساخته می‌شود! درست مثل پسر جنگل (جان فاورو، 2016) و موگلی (اندی سرکیس، 2018) از داستان پینوکیو هم دو فیلم در حال ساخت است که پروژه دیگر را گیرمو دل تورو در همکاری با نتفلیکس خواهد ساخت و فیلمی است که با تکنیک انیمیشن‌سازی استاپ-موشن/ توقف-حرکت ساخته می‌شود. هنوز تاریخ نمایش عمومی بازسازی دیزنی مشخص نشده است اما با توجه به اعلام استودیو برای شروع کار از ماه مه 2019، احتمالاً اولین زمانی که می‌شود برای اکران پینوکیوی دیزنی در نظر گرفت، در سال 2020 خواهد بود.

لین رمزی و نگارش فیلم‌نامه یک اثر «حماسی و ترسناکِ محیط‌زیستی»!
کارگردان اسکاتلندی لین رمزی این بار می‌خواهد زودتر فیلم بعدی‌اش را بسازد. او که پس از وقفه‌ای شش‌ساله - بعد از فیلم تحسین‌شده‌اش در جشنواره کن ما باید درباره کوین صحبت کنیم (2011) - با تو هرگز واقعاً این‌جا نبودی برگشت، جوایز و نامزدهای بسیاری را به دست آورد و باز هم به طور گسترده‌ای تحسین شد. رمزی که در حال حاضر در قالب هیأت داورانی به ریاست جیمز گری در جشنواره فیلم مراکش فعالیت می‌کند، این دفعه قصد دارد دوباره پس از دو دهه و فیلم موش‌گیر (1999) فیلم‌نامه اریژینال خودش را کارگردانی کند. او در گفت‌وگوی تازه‌ای چنین توضیح داده است: «من پس از انجام تمام نشست‌های مربوط به تو هرگز واقعاً این‌جا نبودی 160 صفحه فیلم‌نامه نوشتم چون واقعاً سخت است که دائم درباره همان فیلم‌های ساخته‌شده صحبت کرد. البته من حسابی از ساختن این فیلم الهام گرفتم و به همین خاطر نوشتن یک فیلم‌نامه حماسی و ترسناکِ محیط‌زیستی را شروع کردم. هنوز نمی‌دانم چه کار کرده‌ام چون فقط جلو آمدم و نگاهی به پشت سرم نینداختم.» اما موضوع دیگری که رمزی فاش می‌کند این است که در حال کار روی چند پروژه دیگر هم بوده: «همه این پروژه‌ها کاملاً هیجان‌انگیزند ولی در حال حاضر در مرحله نگارش متوقف شده‌اند... راستش بعد از ناامیدی از جین یک تفنگ برداشت و ترک پروژه به دلیل اختلاف‌های هنری و مشکلات تأمین بودجه در سال 2013 امیدوارم که از این به بعد وقفه‌ای شش‌ساله را تجربه نکنم. به هر حال همیشه همه چیز جواب نمی‌دهد و این ماهیت این صنعت و هنر است. اما می‌توان از این تجربه‌ها آموخت و بهتر عمل کرد.» او درباره ماهیت دیگر پروژه‌هایی که ذهنش را درگیر کرده‌اند هم می‌گوید: «می‌خواهم هر فیلم تجربه‌ای متفاوت باشد. خیلی دوست دارم یک کمدی بسازم. همه می‌گویند فیلم‌های تو خیلی تیره‌وتارند ولی همیشه برای من چرایی این نظرها سؤال‌برانگیز بوده است چون همیشه عناصر کمدی را هم در فیلم‌هایم تعبیه می‌کنم...»

«خانه‌ای که جک ساخت» دوباره قوانین را زیر پا گذاشت!
کمپانی «آی‌اف‌سی فیلمز» به خاطر نمایش نسخه‌ای از فیلم جنجالی لارس فون تریئر با عنوان خانه‌ای که جک ساخت در آستانه تحریم‌هایی از سوی انجمن سینمای آمریکا - به اختصار MPAA - قرار دارد. این پخش‌کننده مستقل، نسخه کارگردان این فیلم را که درجه‌بندی نمایشی نداشته است، در شب 28 نوامبر (7 آذر) در بیش از صد شهر در سراسر ایالات متحده به نمایش درآورد؛ و این در حالی است که تاریخ نمایش عمومی نسخه سینمایی و مجاز فیلم 14 دسامبر (23 آذر) است. در بیانیه انجمن سینمای آمریکا چنین آمده است: «کارایی درجه‌بندی نمایشی MPAA به توانایی ما در حفظ اعتماد والدین آمریکایی بستگی دارد. به همین خاطر است که قوانین به‌روشنی استفاده درست از درجه‌بندی نمایشی را صورت‌بندی کرده‌اند. عدم موفقیت در پیروی و اجرای قوانین می‌تواند موجبات سرگشتگی والدین را فراهم کند و این نظام درجه‌بندی را ضعیف کند؛ پس می‌توان در زمان تخلف، تحریم‌هایی را برای پخش‌کننده فیلم در نظر گرفت.» به هر حال «آی‌اف‌سی فیلمز» ده روز وقت دارد در خصوص این اقدامش توضیح دهد و بجز این‌که ممکن است تا نود روز از مشارکت در درجه‌بندی فیلم‌ها محروم شود، درجه نمایشی «آر»ی که برای خانه‌ای که جک ساخت در نظر گرفته شده است هم شاید لغو شود. این پخش‌کننده اوایل امسال در جریان جشنواره کن حقوق پخش آمریکایی فیلم جدید فون تریئر را خرید. فیلم به دلیل چند صحنه خشن علیه زنان، بچه‌ها و حیوانات جنجال‌آفرین شد و منتقدان نظرهای متفاوتی درباره آن دارند. اما یک روز بعد (دیروز)، «آی‌اف‌سی فیلمز» از تصمیم خود دفاع کرد و در بیانیه‌اش اعلام کرد که «هنوز متن مکتوبی از MPAA در خصوص تحریم دریافت نکرده است.» و در ضمن اشاره کرد که اکران خانه‌ای که جک ساخت با توجه به قوانین انجمن سینمای آمریکا پیرامون نمایش دو نسخه از یک فیلم (با درجه‌بندی نمایشی متفاوت) در یک برهه زمانی نزدیک به‌ هم صورت گرفته است. این طور که پیداست نگرانی انجمن از این موضوع ناشی می‌شود که تماشاگران به‌اشتباه نسخه‌ای از فیلم را ببینند که مناسب‌شان نیست و این موضوع دردسرساز شود! به عبارت دیگر، تماشاگری با تصورِ دیدن نسخه درجه «آر» به سینمایی برود و بعد با آن «هشتاد ثانیه»ی اضافی روبه‌رو شود و... به هر حال «آی‌اف‌سی فیلمز» گفته است که اولویتش به عنوان یک پخش‌کننده، «حفظ نگاه فیلم‌سازانی است که با ما همکاری می‌کنند» و این‌که فکر می‌کند این نمایش یک‌شبه بر خلاف هیچ قانونی نبوده است.

شوخی منتقدِ بی‌ملاحظه با برتولوچی، باعث اخراجش شد
برنامه رادیویی «هوای تازه» با مجری‌گری تری گروس که محبوبیت خاص خودش را دارد، قطع همکاری‌اش با دیوید ایدِلستاین منتقد فیلم «نیویورک مَگِزین» را اعلام کرد. این اتفاق در پی شوخی این منتقد پس از مرگ فیلم‌ساز برجسته سینمای ایتالیا برناردو برتولوچی روی داد. از قرار معلوم ایدلستاین در اشاره به فیلم جنجالی و بدنام آخرین تانگو در پاریس (1973) در صفحه فیسبوک خود باعث خشم گروهی از هواداران و فعالان شده است. در هر صورت، در بیانیه توییتری رسمی «هوای تازه» چنین آمده است: «امروز متوجه واکنش فیسبوکی دیوید ایدلستاین به مرگ برناردو برتولوچی شدیم. این واکنش، زشت و غیرقابل قبول است به‌خصوص که می‌دانیم تجربه ماریا اشنایدر در جریان فیلم‌برداری اثر برتولوچی چه‌طور به این بازیگر آسیب روحی رساند و... این مطلب مغایر با استانداردهایی است که ما از همکاران یا ژورنالیست‌های‌مان انتظار داریم. ما از عذرخواهی رسمی دیوید قدردانی می‌کنیم اما تصمیم به قطع همکاری با او گرفته‌ایم.» ایدلستاین علاوه بر این‌که شوخی‌اش را از صفحه فیسبوک حذف و عذرخواهی کرد، گفت که از حرف‌ها و آسیب روحی اشنایدر بی‌خبر بوده است! به هر حال، مارتا پلیمپتنِ کمدین هم یکی از سینماگرانی بود که جواب تندوتیز و خشمگینانه‌ای به این منتقد داد و در بخشی از اظهار نظرش آورد: «در حالی که برخی به خاطر رفتارهای حساب‌نشده و دور از انسانیت برتولوچی، از واکنش به مرگ او سر باز زده‌اند، این آدم عوضی و احمق با توسل به آن‌ها شوخی می‌کند. او را اخراج کنید. فوری.»