سینمای ایران خشت و آینه: کبابِ کتاب بر آتش قلیان/ زندانها را خلوت کنید/ ممیزی فیلم و کتاب هیچ نتیجهای ندارد/ بازگشت به آینده/ قاطعیت و مصلحت و شفقت/ تهیهکنندگان بیشناسنامه تازههای سینمای ایران: آشفتگی (فریدون جیرانی)/ پیلوت (ابراهیم ابراهیمیان)/ لابی (محمد پرویزی) درگذشتگان: ناصر چشمآذر: جماعت من دیگه حوصله ندارم، به خوب امید و از بد گله ندارم/ بارانِ ریزِ عشق/ اشکم را چرا ندیدی/ محمد زرین: هنرمندی که رفت.../ قاسم افشار: نمادی از یک زمانهی سپریشده یک ایرانی در سرزمین عجایب: فیلم‌های داخلی با لوکیشنهای خارجی: از کمدی، سیاسی، ترسناک... تا کمدی! همه می‌دانند: جشنوارهی جهانی فیلم فجر و فیلم‌های غایب سریالسازی به سبک سیما: نگاهی به مجموعهی تلویزیونی کوبار به سوی پرتگاه: شبکهی نمایش خانگی و سریالهای پیدرپی [ادامه]
دیدهبان: صندلی خالی/ وانیل و شکلات: مدها و جریانهای سینمایی/ توووووووووی دروازه: پردهی پاره! * نقد فیلم‌های ایرانی نقدی بر آن سوی ابرها (مجید مجیدی)/ گفت‌وگوی اختصاصی با اِی. آر. رحمان، آهنگساز برندهی اسکار/ دو نقد بر خوک (مانی حقیقی)/ دو نقد بر چهارراه استانبول (مصطفی کیایی)/ دو نقد بر خجالت نکش (رضا مقصودی)/ دو نقد بر عصبانی نیستم! (رضا درمیشیان)/ نگاهی به بازی نوید محمدزاده در عصبانی نیستم!/ نقدی بر جشن دلتنگی (پوریا آذربایجانی)/ نگاهی به چند فیلم گروه هنر و تجربه: دژاوو (رایا نصیری)/ رفتن (نوید محمودی)/ خوانِ بیخان (هادی معصومدوست) فیلم میسازیم که مخاطب آن را ببیند: همراه با چهار کارگردان جوان نخستین مجموعهی اکران سراسری فیلم کوتاه در ایران گزارش اکران: اعتراضها، تخلفها نوستالگرافی: روزی روزگاری سینما آزادی/ روزی روزگاری که دکهی مطبوعاتی فقط دکهی مطبوعاتی بود/ روزی روزگاری، لبخندها و قهقهههای عصر طلایی * سینمای جهان نمای دور: فنتریر همچنان جنجالساز است/ سریال مستندی دربارهی محکومیت عدنان سید/ پلنگ سیاه قهرمانی به مفهوم واقعی کلمه!/ انقضای کپیرایت چند فیلم مهم/ فیلم تارانتینو تابستان کلید میخورد/ ادامهی بروکلین نُه-نُه در یک شبکهی دیگر/ موفقیت چشمگیر «انتقامجویان: جنگ ابدیت»/ تمدید «مرد خانواده» و «همبرگرفروشی باب»/ فلانگن دنبالهی تلألو را میسازد/ توقف ساخت سریالهای جنگیر، لوسیفر و... با ترس زندگی میکنیم: فیلمها و سریالهایی که نطفهشان در وحشت بسته شده نویسندگان پشت پرده یا پرتقاضاترین دکترهای شهر!: هفده فیلمنامهای که سینماگران بزرگ بازنویسی کردهاند فیلم‌های روز: تنفس (اندی سرکیس)/ محوشدگی (فاتح آکین)/ ایکاروس (برایان فوگل)/ رشتهی خیال (پل تامس اندرسن) نمای متوسط: لال (دانکن جونز)/ ناشناس (اندرو نیکول)/ نسل آهن 2 (ولاد یودین)/ ترانهی گرانیت (پت کالینز) دخلی به سلیقه ندارد: علیه سه فیلم تحسینشدهی 2017 (شکل آب، فرار کن و مادر!) فلاشبک در نمای متوسط: مرد قانون (مایکل وینر)/ به آنها بگو ویلی بوی اینجاست (آبراهام پولانسکی) آخرین رقص ملکهی مار: سری دوی خاموش شد دوران طلایی سینمای کمدی صامت: بخش سوم: هرولد لوید: شهروند خوش‌شانس گریز از سایه: گفت‌وگوی اختصاصی با فرانکو نرو در حاشیهی جشنوارهی جهانی فجر
از کنار هم می‌گذریم (۱۱۲): «سربازهای جمعه» ساخته مسعود کیمیایی
شاهپور عظیمی: «سربازهای جمعه» اگرچه با داستان چهار مرد آغاز میکند اما در واقع بستری است برای روایت زندگی زیرپوستی دو زن که هر یک به فراخور زیر بار زندگی خم شدهاند؛ یکی مانند زینت به دنیای پایین شهر تعلق دارد و یکی هم مثل نقره، اگرچه با شعر و شاعری و عشق آشناست اما انگار سرنوشتی بهتر از زینت در انتظارش نبوده است. فیلم اساساً در سه بخش داستانش را روایت میکند. ابتدا سربازان را در سربازخانه میبینیم که کیمیایی بیهیچ مکثی و بهسرعت روایت رفاقت رضا و آصف و سعید را بازگو میکند. سعید (پولاد کیمیایی) سودای مهاجرت دارد و آصف و رضا بعد از یک مرافعه با هم رفیق میشوند. بخش دوم که طولانیترین بخش است، حکایت زندگی زینت و نقره و...
[ادامه]
نگاهی به سریال «شهرزاد» که پس از سه سال به ایستگاه آخر رسید
مازیار معاونی: «شهرزاد» پس از قسمتهای متوالی و انتظار تماشاگر برای روشن شدن انگیزههای جناب سروان در خصومتی تا این حد با خانواده دیوانسالار، از یک فرمول ساده یعنی استفاده از تمهید بازگشتبهگذشته/ فلاشّبک استفاده میکند؛ تمهیدی که اگرچه در دنیای نمایش متداول است اما شکل ابتدایی استفاده از آن در مجموعهای با چنین پیچیدگیهای خلاقانه و اتصالات تحسینبرانگیز دراماتیک، دور از انتظار و ناهمگون با کلیت درام است. جناب سروان در قسمت دوازدهم فصل سوم و در قالب یک سکانس طولانی کشمکش با اکرم، پرده از بیکاری پدرش و فلاکت خانواده با تصمیم بیرحمانه بزرگآقا برمیدارد و لابد این توقع وجود دارد که بیننده همیشگی «شهرزاد» حالا...
[ادامه]
گردآوری و ترجمه رضا حسینی: حالا باید به فکر تعداد بیشتری از منتقدان زن بود!: کمدی سرقتی «هشت یار اوشن» (گری راس) در سایت «راتن تومیتوز» امتیاز ۶۸ از ۱۰۰ را به دست آورده است که قابل قبول به نظر میرسد اما آن قدر بالا نیست که توقع استودیو یا ستارگان زن فیلم را برآورده کند. اما این موضوع با گزارش و اخباری که در هفته گذشته منتشر شدند، بیارتباط نیست که چرا مردان سفیدپوست در حوزه نقد فیلم حکمفرمایی میکنند و در این عرصه هم تنوع نژادی و جنسیتی دیده نمیشود؛ و این موضوعی است که کیت بلانشت و سندرا بولاک از بازیگران «هشت یار اوشن» در گفت‌وگوی تازهشان با «تلگراف» به آن پرداختهاند. بولاک استدلال بامزهای کرده است: «خوب میشد اگر...
[ادامه]
نقد خوانندگان: نگاهی به «چهارراه استانبول» ساخته مصطفی کیایی
مریم ایران‌نژاد: «چهارراه استانبول» ششمین فیلم بلند سینمایی مصطفی کیایی درامی است با رویکرد اجتماعی و نگاهی انتقادی به مقولههایی چون وضعیت اقتصادی و خانوادگی جوانان، بیکاری و... و حادثه پلاسکو به عنوان فاجعهای دهشتناک، با ویرانی و آواری ناگهانی، نمادی است از تمام آنچه در کل فیلم جریان دارد: ویرانی امیدها و آرزوها و خواستههای تکتک شخصیتهای فیلم و سوختن و دود شدن امنیت، رفاه، آرامش و در نگاهی عمیقتر، مرگ وجدان و انسانیت در یک جامعه. فیلم‌ساز، هم راه ورود به حادثه پلاسکو را هوشمندانه و با روشی نو انتخاب کرده است و هم، از پتانسیل موجود حادثه در بیان مفاهیم گستردهتر بهره برده است. فاجعه پلاسکو تنها مسأله...
[ادامه]
گفتوگو با ژولیت بینوش درباره «بگذار آفتاب به داخل بتابد»
ترجمه سارا مهرابی: بینوش سال گذشته در سه فیلم بازی کرد و امسال هم در چهار فیلم نامش در عنوانبندیها دیده خواهد شد. اما یکی از وجوه اشتراک این فیلمها همکاری در دو اثر با نویسنده و کارگردان مطرح فرانسوی کلر دنی است که فیلم‌های تحسینشده متفاوتی ساخته است و «کارت خوب بود» (۱۹۹۹) را به عنوان یک شاهکار سینمایی مدرن که توسط یک فیلم‌ساز زن ساخته شده در کارنامه دارد. گفتوگویی که در پیش رو دارید توسط یونکا تالو (فیلمسازی مستقر در پاریس که در استانبول بزرگ شد و فارغالتحصیل دانشگاه تیش نیویورک است) و به سفارش نشریه تخصصی «فیلم کامنت» انجام شده است و درباره «بگذار آفتاب به داخل بتابد» (۲۰۱۷) است؛ فیلمی که...
[ادامه]
از کنار هم می‌گذریم (۱۱۱): «فرش باد» ساخته کمال تبریزی
شاهپور عظیمی: کمال تبریزی «فرش باد» (۱۳۸۲) را به عنوان اثری مشترک با کشور ژاپن ساخت، آن هم در زمانی که بنا بود مکالمه فرهنگهای مختلف تبلیغ شود و از این منظر میتوان فیلم را اثری سفارشی تلقی کرد که البته از نظر داستان و شخصیتها در حد و اندازه فیلمی سفارشی باقی نمیماند و از آن فراتر میرود. «فرش باد» در واقع هیچ نیروی مخالفی ندارد که مانعی بر سر راه قهرمان یا قهرمانان ایجاد کند و شاید بتوان فقط زمان را نیروی مخالفی دانست که مانع میشود فرش بافته شود و به موقع به مراسم برسد. شاید به همین دلیل است که فیلمنامهنویس تلاش دارد با تمرکز بر شخصیتهای اصلی و حتی فرعی، داستانی را پیش ببرد که تقریباً انتهایش از پیش...
[ادامه]
رضا صائمی: در ماهی که گذشت، سینمای ایران بار دیگر در مرکز توجه مردم قرار گرفت اما این بار نه به خاطر زندگان این هنر که به واسطه مرگ هنرمند و بازیگری که فقط بخشی از خاطره سینما نبود که بخشی از حافظه سینمایی و بصری مخاطبانی بود که پس از چهل سال نهتنها او و فیلمهایش را فراموش نکردند که عاشقتر از گذشته، وفادارانه او را با عزت و شکوه به خاک سپردند و در فراقش گریستند. واقعیت این است که مرگ گاهی «فرمان» میچیند! فرمان نهفقط یک نقش و شخصیت سینمایی که شمایل و نمادی از جوانمردی بود که در فرهنگ عامه ایرانی، جایگاه و اعتبار ویژهای داشت. این شمایل با وجود تغییر و تحولات گسترده و پیچیدهای که در این چهل سال رخ داده است دستکم...
[ادامه]
گفت‌وگوی اختصاصی با کارگردان قزاق، عادل‌خان یرژانف
علی موسوی: آخرین فیلمی که در بخش «نوعی نگاه» جشنواره کن امسال نمایش داده شد، «بی‌اعتنایی ملایم دنیا» از کارگردان قزاق عادل‌خان یرژانف بود. عنوان فیلم از جملهای در بیگانه اثر آلبر کامو گرفته شده است. سینمای قزاقستان در جهان تقریباً ناشناخته است ولی عادل‌خان یرژانف با فیلمهایش به جشنوارههای متعددی رفته و جوایزی هم دریافت کرده است. در جشنواره کن فرصتی شد تا با او گفتوگو کنم. / در فیلم هم با فساد سیستمی و هم با فساد اخلاقی و فردی روبهرو هستیم. میخواستید به رابطه آنها بپردازید؟ یرژانف: عقیده دارم که نمیتوان اینها را از هم جدا کرد. ریشه همه فسادها در فساد اخلاقی و معنوی است که باعث میشود رفتار خوب و معنویت...
[ادامه]
.gif)
-out.jpg)
-out.jpg)