در این روزها که بهار جای زمستان را میگیرد و حالوهوایتان بهاری میشود، شمارهی ویژهی نوروز ماهنامهی «فیلم» هم مثل هر مهمان بهاری دیگری، رخت و تنپوش تازهای به تن دارد: بهاریه: بهرام و باغ گُمشده/ دیدار در فلق/ بیماری محبوب من، آلزایمر/ فرار از درد/ «خاطرات آن فرانک»، سینما ناتالی، «بیتا»، «تحفهها» و چند داستان دیگر/ بهار من گذشته شاید.../ یه توپ دارم قلقلیه.../ شهر فرنگ/ جوانههای خیال جادهها/ خانهی سرهنگ/ دیوار خانه پر از پنجره بود.../ دوچرخهی قدیمی من/ بشر هیچگاه این قدر گرفتار نبوده است: حکایت گفتوگو با آندره مالرو، 48 سال پیش نوستالژی و سینما: بشنو از نی چون حکایت میکند...: گفتوگو با آیدین آغداشلو/ نوستالژی و ملاقات با خویش و با گذشته در خیال: گفتوگو با محمد قائد/ بابک احمدی: نوستالژی هم دیگر آن نیست که بود درگذشتگان: رضا ارحامصدر: سلطان کمدی نصف جهان، ده سال بعد از خاموشی / فرخ ساجدی: نه آنچنان زیبا و نه آنچنان زشت.../ رضا صفایی: فردینِ کارگردانها... [ادامه]
نقد فیلم:سه نقد بر آشغالهای دوستداشتنی (محسن امیریوسفی)/ دو نقد بر غلامرضا تختی (بهرام توکلی)/ نقدی بر درخونگاه (سیاوش اسعدی)/ نقدی بر متری شیشونیم (سعید روستایی)/ عاشق سینمای اکشن هستم؛ گفتوگو با رامبد جوان، دربارهی قانون مورفی و خنداونه/ چه میگویید خانم دوبوآر؟: «جنس دوم» و نقش زنان و جشنوارهی فجر/ پیچش مو: نگاهی دیگر به جشنوارهی فجر . سینمای جهان: سبد 97 : مروری بر تعدادی از مهم‌ترین فیلم‌های سالی كه گذشت: بیوهها (استیو مککویین)/ کتاب سبز (پیتر فارلی)/ خانهای که جک ساخت (لارس فنتریر)/ هیچوقت میتوانی مرا ببخشی؟ (ماریل هلر)/ آگاتا و حقیقت قتل (تری لون)/ راپسودی سنتشکن (برایان سینگر)/ تکهای از مردگان (شینایچیرو اوئهدا)/ موروثی (آری استر)/ برادران سیسترز (ژاک اودیار)/ کولت (واش وستمورلند)/ راه رفتن روی ابرها: مروری بر انیمیشنهای برتر سالی که گذشت/ پرسه زدن با شاعرها: نگاهی به چند مستند برتر 2018 نمای درشت: پروندهای دربارهی سه اثر؛ با تمرکز بر فیلم تحسینشدهی نخستین انسان (دیمیئن شزل)/ برای رفتن به فراسو باید به درون نگریست/ هجوم موانع بیپایان: نگاهی به نخستین سکانس/ فرود بر سیارهی کلیشهها: نگاهی به فیلمنامهی نخستین انسان و رویکردهای ژنریک در فیلم/ گفت‌وگویی با دیمیئن شزل، کارگردان نخستین انسان/ بگذار تاریخ خود سخن بگوید: اغلب تماشاگران نمیدانند نخستین انسان چهقدر معتبر و مستدل است. استانهایی در باب روح و شور انسان: نگاهی به دو اثر جدید دیگر دربارهی نخستین فضانوردان سریال داستانی اولین و فیلم مستند آپولو 11 / چرا این پروژههای فضایی جاهطلبانه در «آتش» سوختند!: دربارهی شکست تجاری نخستین انسان و عدم استقبال از مجموعهی تلویزیونی اولین/ لمس خلأ: بررسی سیر بازگشت قهرمان نخستین انسان از مرگ به زندگی با تکیه بر دو نما و ترکیببندی/ من قهرمانها را به تصویر نمیکشم: گفتوگوی اختصایی با مایک لی، دربارهی فیلم تازهاش پیترلو/ سرانجام خرس بیدار شد: گزارش شصتونهمین جشنوارهی برلین/ گریزناپذیری شکست: گرامیداشت صدمین سال آغاز کارنامهی لورل و هاردی
سال ۱۳۹۷ برای سینمای ایران سال پربار و پرکاری بود. بیش از صد فیلم سینمایی در طول سال اکران شدند و حجم تولید نیز به رقم بیسابقهی بیش از سیصد اثر رسید. فراوانی جشنوارهها و رویدادهای سینمایی، گسترش تصاعدی فضای مجازی و افزایش فعالیت شبکهی ویدئویی و نمایش خانگی، در مجموع فضایی بس شلوغ و پرهیاهو را رقم زد که بازتابش را میتوان در رسانههای متعدد خبری و در فضای مجازی بهروشنی دید. در این میان مطبوعات و رسانههای مکتوب، با معضلی بغرنج و فلجکننده به نام گرانی و کمبود کاغذ مواجه بوده و هستند که موجودیت و حیاتشان را در معرض خطر قرار داده است. کار به جایی رسیده که در همین ماههای اخیر، چند نشریهی مهم و باسابقه مجبور شدهاند...
[ادامه]
همچون در یک آینه (۲۹): نگاهی به برخی بازی‌های ترانه علیدوستی
شاهپور عظیمی: ترانه علیدوستی بعد از حضور در کلاسهای بازیگری امین تارخ - که نقش او در ارائه نسلی از بازیگران به سینمای ایران همواره در یادها خواهد ماند - برای بازی در «من ترانه پانزده سال دارم» (۱۳۸۰) انتخاب شد؛ فیلمی که جایزه بهترین بازیگر زن اصلی را برایش به ارمغان آورد و در واقع کار و انتخابهای بعدی را برایش دشوار کرد. اما حضورش در نقش فیروزه در «شهر زیبا» (۱۳۸۲) به او یاری رساند تا هرچه بیشتر بتواند نشان دهد که نخستین جایزهاش در بازیگری، او را چنان اقناع نکرده است که درجا بزند. فیرزوه با بازی علیدوستی زنی است که هر لحظه ممکن است برادرش را از دست بدهد. داستان زندگی او داستان اصلی فیلم نیست اما حضورش در کنار اعلا و سپس...
[ادامه]
رضا صائمی: اگرچه تقویم سینمایی ایران را با جشنواره فیلم فجر تنظیم میکنند تا تولیدات سالانه آن را بسنجند اما میتوان این سنجش و بازخوانی را مبتنی بر تقویم رسمی کشور هم انجام داد. بدیهی است خوانش همه رخدادهای سینمایی در برههای یکساله در قالب یک مقاله و یادداشت نمیگنجد و مستلزم یک روزشمار سینمایی است. اما در این یادداشت قصد داریم کارنامه یکساله سینمای ایران را با لحاظ کردن چند مؤلفه اصلی بررسی کنیم. بر این مبنا مؤلفههایی مثل اکران و فروش، درگذشتگان سینمایی، موفقیتها و درخششهای داخلی و بینالمللی سینمای ایران، کیفیت و کمیت تولیدات سینمایی و فرازونشیبها در حوزه مدیریت سینمایی مبنای بررسیاند و...
[ادامه]
گردآوری و ترجمه رضا حسینی: «کاپیتان مارول» همچنان محبوب و در صدر جدول فروش: دومین هفته از نمایش عمومی جدیدترین محصول از جهان سینمایی مارول با عنوان «کاپیتان مارول» (آنا بودِن و راین فلِک) با فروشی حدود هفتاد میلیون دلار برای این فیلم به پایان میرسد تا دوباره در صدر جدول فروش هفتگی قرار بگیرد. این فیلم ابرقهرمانی پیش از این مرز فروش دویست میلیون دلار را رد کرده بود و بعد از فروش نوزده میلیونی روز جمعه، مجموع فروشش در سینماهای آمریکای شمالی را به 215 میلیون رسانده بود. فروش «کاپیتان مارول» در بازارهای جهانی هم در حدود 378 میلیون دلار است. البته باید گفت که فروش هفتاد میلیونی این فیلم در هفته دوم اکران، بعد از فروش نود میلیونی «دیو و دلبر»...
[ادامه]
محتوای کتاب سال سینمای ایران، هیچگاه به بخشهای آرشیوی و اطلاعاتی منحصر نبوده و اتفاقاً هویت این سالنامه به پروندهی موضوعی مفصل آن است که در واقع ستون فقرات آن محسوب میشود. این پروندهی موضوعی نیز گرچه ممکن است در مواردی یک منبع اطلاعات هم باشد اما بار تحلیلی آن بر جنبهی اطلاعاتش میچربد و بهخصوص از آن رو این پرونده برای «کتاب سال» اهمیت دارد که اغلب موضوعهایی را انتخاب میکنیم که ادبیات سینمایی فارسی کمتر به سراغ آنها رفته است. مثل جریان «نوستالژی و سینما» که موضوع پروندهی امسال است و با چند مطلب و گفتوگو از نویسندگانی نامآشنا، سعی کرده‌‌ایم مجموعهی خواندنی و جذابی فراهم کنیم. طبیعتاً جا داشت و مایل بودیم...
[ادامه]
همچون در یک آینه (۲۸): نگاهی به برخی بازی‌های ویشکا آسایش
شاهپور عظیمی: برای نخستین بار حضورش را در سریال «امام علی» (۱۳۷۵) شاهد بودیم؛ نقشی که داود میرباقری برای او نوشته بود، وجوه دراماتیک یکی از شخصیتهای سرنوشتساز تاریخ اسلام را روایت میکرد. نقش قطام در واقع نقشی درونی بود که با استفاده از دیالوگها و میزانسنهای تئاتری میتوانست به نقشی ماندگار در کارنامه بازیگرش تبدیل شود که این اتفاق افتاد. هرچند نمیتوان از صدای مینو غزنوی در جانبخشیدن به این نقش یاد نکرد، صدایی که هرچه بیشتر بر تحرک آن افزود. بازی در «ساحره» (۱۳۷۶) بر اساس داستان «عروسک پشت پرده»ی صادق هدایت (و این بار نیز با صدای مینو غزنوی) چیز تازهای به کارنامه آسایش نیفزود. انتخاب نامناسب بازیگر مرد...
[ادامه]
نگاهی به آسیب‌های سینمایی درگیری سیاسی پاکستان و هند
کیکاوس زیاری: تنش و درگیری سیاسی کشورهای پاکستان و هند، تأثیر مستقیم خود را بر صنعت سینما گذاشت و باعث ضرر و زیان چشمگیر هنرمندان دو کشور شد. ماجرا از تنش سیاسی هند و پاکستان در منطقه جنجالی کشمیر شروع شد و خیلی زود دامن سینما را گرفت. اول هند کار را یکسره کرد و هر نوع همکاری هنرمندان پاکستانی با بالیوود را لغو کرد و همچنین اکران تمام فیلم‌های هندی در پاکستان تا مدت زمانی نامحدود. در شرایطی که خطر جنگ دو طرف جدی و باعث نگرانی تمام دنیا شد، پاکستان هم نمایش عمومی محصولات هندی را به حالت تعلیق درآورد. درگیری سینمایی این دو کشور همسایه در شرایطی به بدترین حالت خود رسیده است که هنرمندان بالیوودی...
[ادامه]
رضا زمانی: در منطقه پاین ریجِ ایالت داکوتای جنوبی، پسر جوانی که تمام زندگیاش سوارکاری با اسبهای وحشی در مسابقات است، دچار حادثه و خانهنشین میشود. او با تشویق دوستان و خواست خودش تمام تلاشش را به کار میگیرد تا دوباره به مسابقات برگردد؛ گرچه ممکن است این بار مرگ منتظرش باشد. «سوارکار» با نماهایی از پیکر و چهره یک اسب و تمرکز بر چشمهایش آغاز میشود که برش میخورد به چهره بردی، قهرمان درام که تازه از خواب بیدار شده است، انگار رؤیای آن اسب را میدیده و در عین حال زخمی کاری هم بر سر دارد. تصویر آرمانی و توأمان پُرهیبت اسب در ابتدای فیلم و زخم اساسیِ سر، دو قطب مخالف و دو سمت زندگیِ شخصیت اصلی را در همان افتتاحیه فیلم...
[ادامه]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
