زمانه فرشِ بهار است و بر کنارهی آن
من و تو نقشونگاریم خاطرت باشد
فروردینی دیگر در راه است و حالوهوای شهرها بهاری شده. هر ایرانی در هر جای دنیا، لابد این روزها حس میکند که زندگیاش قدری قشنگتر شده؛ کمی خوشرنگتر، کمی بهتر. بهار مثل پردهای زیبا روی در و دشت و کوه و کمر پهن شده و زندگی به سمت نیمهی آرام و بیهیاهویش پیش میرود. در روزهای آینده فرصتهای زیادی فراهم میشود برای فکر کردن به سالی که گذشت و سالی که پیش روست. واقعاً نوروز از این جهت که ایستگاه تأمل و تفکر است و در مسیر پرماجرای زندگی مکثی ایجاد میکند، برای ما ایرانیان نعمتی است. بیخود نیست که قدیمیها میگفتند سالی که نکوست از بهارش پیداست، چون در همین روزهای اول بهار است که تکلیف باقی سال مشخص میشود. انگار وسط یک ماراتن طولانی و سنگین، مجالی فراهم میشود که نفسی تازه کنیم و نگاهی به نقشهی راه بیندازیم و شیوهی ادامهی مسیر را انتخاب کنیم؛ و انصافاً هم پس از یک سال پرکار و پرماجرا و پرفرازونشیب، این مکث آیینی و این نفس تازه کردن میچسبد.
واقعیت زندگی ما همین روزهای شلوغ و همین دو هفتهی خلوت است که از اول سال، هزار کار نکرده را به آن حواله دادهایم. لابد همه فیلمهایی داریم که در طول سال فرصت نکردهایم ببینیم، کتابهایی که نخواندهایم و یک گوشه تلنبار کردهایم که در تعطیلات برویم سراغشان، و مجلههایی که هر ماه ورق خوردهاند اما نوبت خواندن و بلعیدنشان هنوز نرسیده است. شاید نوروز همان فرصت طلایی و نایابی باشد که این همه هفته و ماه منتظرش بودیم.
خوانندگان قدیمی ماهنامهی «فیلم» یک سنت چند ساله دارند که هر نوروز مثل بخشی از آیین تحویلسال اجرایش میکنند؛ خواندن مجله در روزهای تعطیلی و فراغت و آرامش. هر سال دمدمههای اسفند همکاران ما در ماهنامهی «فیلم» شمارهی نوروز را با این فکر آماده میکنند که قرار است همدم روزهای آرام و فروردینیِ هزاران دوستدار سینما باشد و روزهای خلوت اول سال را رنگی بزند. با همین ملاحظه است که بهاریهها و مطالب ویژه برای این شماره تدارک دیده میشود و هر سال سعی میشود چند مطلب غافلگیرکننده و خارج از روال عادی در صفحههای اضافهشدهی شمارهی نوروز گنجانده شود که شاید حالوهوای خوبی به تعطیلات خوانندگان وفادار «فیلم» داده شود. امسال هم با همهی سختیها و مضیقهها و موانع، این سنت هرساله را در حد وسع و توانمان حفظ کردیم؛ هرچند گرانی سرسامآور قیمت کاغذ برای نشریهی بخش خصوصی دقیقاً مثل سرطان است که آرام و خزنده پیش میرود و اگر عزم و اراده و عشقی عظیم جلودارش نشود، آخرش یک جا ریشههای نشریه را میخشکاند. تا اینجا که عزم ماندن داشتهایم و عشقی عظیم از خوانندگان و همراهان همیشگی مجله وام گرفتهایم و دوام آوردهایم. نمونهاش اینکه برای شمارهی ویژهی نوروز با وجود گرانی شدید و افزایش بیرویهی قیمتها، صفحههایی بیشتر تدارک دیدیم و قیمت روی جلد را هم ثابت نگه داشتیم که مبادا به خوانندگانمان فشاری وارد شود؛ اما شما که غریبه نیستید، خودمان شدیداً تحت فشاریم و صورتمان را با سیلی سرخ نگه میداریم. اینها را از باب ذکر مصیبت نمیگوییم که دم عیدی اوقاتتان تلخ شود. نکتهاش این است که اگر عشق به سینما نبود همهی این تلاشها و به آبوآتشزدنها بیمعنی و بیهوده میشد. از همینجا میتوان فهمید که نقطهی پیوند ما و شما چه عشق محترم و شفاف و عزیزی است؛ و اینکه شعلهی این عشق، عشق به سینما را زنده نگه داریم منبع انرژی ما و هدف غایی همهی این سختیهاست.
همراهان همیشگی ماهنامهی «فیلم» میدانند که چه سال پرفرازونشیب و پرحادثهای بر سینمای ایران گذشت. ما هم سالی سخت را گذراندیم، با هفده شمارهی عادی و ویژه، به اضافهی منتشرات سالانهی «فیلم» از قبیل کتاب سال و تقویم سینمایی و... در همهی لحظههای این مسیر سخت و طولانی، پشتمان به همراهی و حمایت خوانندگان گرم بود. در کوران مسائل و مشکلها، تنها فکری که دلگرممان میکرد و برای ادامهی راه به ما امید میداد این بود که هزاران دوستدار «فیلم» و سینما، اول هر ماه چشمبهراه آمدن شمارهی جدیدند و میانهی هر فصل را با انتشار شمارهای ویژه از مجلهی محبوبشان نشانهگذاری کردهاند. همراهانی که همواره با مهربانی و بزرگواری از کنار خطاها و کموکسریها عبور کردهاند و برای هر ویژگی مثبتی با شور فراوان به تشویق و تحسین پرداختهاند.
واقعیت این است که ما جامعهی کوچکی هستیم. «ما» یعنی دوستداران سینما، سینماروهای پیگیر، خوانندگان نشریههای سینمایی و کسانی که اخبار سینما را با شور و علاقه دنبال میکنند. در این وانفسای اقتصادی و اجتماعی، ما در اقلیت مطلقیم و چارهای نداریم جز اینکه حامی و همراه یکدیگر باشیم. چنان که در بیش از سه دههی گذشته، ماهنامهی «فیلم» با همین حمایتها و همراهیها سرپا مانده است. در آینده هم مهمترین آرزویمان این خواهد بود که حمایت و همراهی این جامعهی کوچک و دوستداشتنی را با خود داشته باشیم و در مسیری پیش برویم که مطابق میل و پسند همراهان باشد. حواسمان هست که اعتبار و ارزش برند «فیلم» مرهون همین جامعهی کوچک است و روزی که ارتباطمان با خوانندگان و حامیان و هواداران مجله قطع شود ثانیهشمار پایان کارمان به شمارش افتاده است.
برای سال آینده از همین حالا برنامهریزیهایی کردهایم و مطالب و بخشهای تازهای تدارک دیدهایم، ضمن اینکه برای تداوم بخشهای محبوب مجله هم برنامهی مدونی داریم. مشتاقیم که نظر و دیدگاه شما را دربارهی مسیری که پیمودهایم و چشماندازهای آینده بدانیم و به همین دلیل هر روز با شوق فراوان پیامهای رسیده به سامانهی پیام کوتاه مجله را میخوانیم و دنبال اشارههایی برای بهبود مسیرمان میگردیم.
حرف آخر اینکه این مجله متعلق به سینمای ایران و دوستداران واقعی سینما در ایران است. ادامهی حیاتش به معنی پویایی و پرباری سینماست و رونق و گرمایش نشانهای از رونق و رواج عشق به سینما در این سرزمین. برای ما پایان سال و روزهای تعطیلی فروردین، فرصتی است برای ارزیابی راه طیشده و پیدا کردن عیبوعلتهای کار. امیدواریم برای شما نوروز فرصتی دلپذیر باشد برای لذت بردن از حاصل کار و تجدید قوا و زنده کردن عشق به سینما.
باقی بقایتان. نوروزتان پیروز، حال خوشتان برقرار و سالتان پربار.