هشتادوهشتمین مراسم آکادمی علوم و هنرهای سینمایی (AMPAS) 28 فوریه 2016 در «تالار دالبی» در هالیوود لسآنجلس برگزار و در 24 رشته از بهترین فیلمهای سال 2015 تجلیل شد. مجری این دوره کریس راک بود که پس از سال 2005 (دورهی 77) برای دومین بار این وظیفه را بر عهده گرفته بود.
در جریان مراسم تصاویری از دو بخش مرتبط با این رویداد سینمایی هم به نمایش درآمد؛ هفتمین دورهی جوایز حاکمان (Governors Awards) و جوایز آکادمی برای دستاوردهای فنی که بهترتیب در چهارده نوامبر 2015 و سیزده فوریه 2016 برگزار شده بودند.
مد مکس: جاده خشم (جرج میلر) شش جایزه برد تا از نظر تعداد موفقترین باشد. از گور برخاسته (آلخاندرو گونزالس ایناریتو) هم سه جایزه از دوازده نامزدیاش را به دست آورد. سومین فیلم اسکار هم روشنگر (تام مککارتی) بود که دو تندیس مهم بهترین فیلم و فیلمنامهی ارژینال را برنده شد. سایر آثار فقط در یک رشته برنده اسکار شدند.
تلاش برای فرار از ناکامی
پس از برخوردهای جورواجور و «نهخوب، نهبد» رسانهها از مراسم سال گذشته، نیل میرون و کریگ زادان اعلام کردند که برای چهارمین سال، تهیهکنندهی این رویداد نخواهند بود. کمی پس از آن هم نیل پاتریک هریس اعلام کرد که تمایلی به مجریگری دوباره مراسم ندارد و در گفتوگویی گفت: «واقعاً مطمئن نیستم که خانواده یا روحم توان تحمل دورهی دیگری را داشته باشند؛ چون مثل یک جانور وحشی ناشناخته است. جالب بود که یک بار آن را تجربه کنم اما به خاطر مدت زمانی که باید برایش گذاشت و واکنشهای جزمی قابلدرکش، کار خوشایندی برای تکرار سالانه یا اصلاً تجربهی دوبارهاش در طول زندگی نیست.»
در ماه اکتبر 2015 کریس راک به عنوان مجری این دوره معرفی شد. در توضیح این انتخاب اعلام شد: «کریس راک حقیقتاً یکی از ارزشمندترین اشخاص صنعت سرگرمی است. کمدین، بازیگر، نویسنده، تهیهکننده، کارگردان و مستندساز، او همهی این کارها را تجربه کرده است. کریس راک به عنوان مجری یک پدیده خواهد بود!»در نهایت مراسم در مقایسه با سال گذشته، واکنشهای بهتری را دریافت کرد و رویهمرفته رسانهها به تحسین کریس راک پرداختند و اعلام کردند که او بهخوبی به مسألهی «تنوع» (و تمام حواشی «اسکار سفید» امسال) پرداخت و آن را سبکوسنگین کرد. بعضی تحسینها تا جایی پیش رفتند که مثلاً مری مکنامارا، منتقد تلویزیون در «لسآنجلس تایمز» گفت: «مراسم راک برخی از بهترین و قویترین لحظههای تاریخ این رویداد را در خود داشت.»
با این وجود، نزدیک به سیوچهارونیم میلیون نفر، تماشاگر این مراسم از ABC بودند که نسبت به سال گذشته چهار درصد افت داشت و در مجموع پایینترین میزان استقبال از اسکار در هشت سال گذشته (بعد از دوره هشتاد در سال 2008) رقم خورد.
حواشی و آمار و ارقام
روشنگر با دو اسکار پس از 63 سال و بزرگترین نمایش روی زمین (سسیل بی. دمیل، 1952) فیلمی عنوان گرفت که در کنار اسکار بهترین فیلم، فقط یک جایزه برده است.
ایناریتو پس از 65 سال توانست کارگردانی باشد که در دو سال متوالی تندیس طلایی را در دست میگیرد. او اولین کارگردان مکزیکی و سومین فیلمسازی است که اسکار بهترین کارگردانی را دو دفعه پشتسرهم برنده میشود؛ پس از جان فورد در سالهای 1940 و 41 و جوزف ال. منکهویتس در سالهای 49 و 50. در ضمن برای دومین سال پیاپی فیلمی به کارگردانی ایناریتو بیشترین تعداد نامزدی در رشتههای مختلف را به دست آورد.
جان ویلیامز آهنگساز، امسال به رکورد پنجاهمین نامزدیاش در اسکار دست یافت.
دامنل گلیسن ایرلندی امسال در چهار فیلم نامزد اسکار بازی کرده: بروکلین، گرهگشا، از گور برخاسته و جنگ ستارگان: فورس بیدار میشود.
رونی مارا (برای کارول) و آلیشا ویکندر (برای دختر دانمارکی) در رشتهی بهترین بازیگر زن مکمل برای نقشهای نامزد شده بودند که در اصل نقشهای اصلی به شمار میروند و به عنوان نمونه در مراسم گلدن گلوب هر دو برای همین نقشها در رشتههای بازیگر زن اصلی نامزد دریافت جایزه بودند. مارا مشکلی با این موضوع ندارد اما گفته بود که او مسئول انتخاب نبوده است. ویکندر هم با اینکه حضورش در فیلم حتی از بازیگر مرد اصلی (ادی ردمین) هم بیشتر است اما اظهار نظری نکرده است.
اولین بار در تاریخ اسکار که همهی نامزدهای ترانه ارژینال، تنها نامزد فیلمهایشان بودند و آثارشان در هیچ رشتهی دیگری شایستهی تقدیر شناخته نشده بودند.
تام هاردی که در دو فیلم با بیشترین نامزدی (از گور برخاسته با دوازده و مد مکس: جاده خشم با ده نامزدی) بازی کرده است، اولین نامزدی اسکارش را هم کسب کرد.
تا زمان اعلام نامزدهای اسکار، مریخی (ریدلی اسکات) پرفروشترین فیلم نامزد اسکار بهترین فیلم و اتاق (لنی آبراهامسن) کمفروشترین بودند.
ویل اسمیت، اسپایک لی و جادا پینکت اسمیت در پی مسألهی «تنوع» (Diversity) و آنچه «اسکار سفید» عنوان گرفت، مراسم را تحریم کردند. بازی ویل اسمیت در ضربه (Concussion) میتوانست برای او یک نامزدی در پی داشته باشد که این اتفاق نیفتاد.
امسال دو نفر بودند که در یک رشته برای دو فیلم نامزد شده بودند: سندی پاول برای طراحی لباس کارول و سیندرلا؛ و اندی نلسن برای میکس صدا در فیلمهای جنگ ستارگان... و پل جاسوسان.
فاصله زمانی 39ساله میان نامزدیهای اسکار سیلوستر استالون (راکی در سال 1976 و کرید در این دوره) رکوردشکن شد. رکورد قبلی 38 سال بود و در اختیار سه بازیگر: هلن هینز (31و32 تا 70)، جک پالانس (53 تا 91) و آلن آرکین (1968 تا 2006).
توماس نیومن آهنگساز و راجر دیکینز فیلمبردار سیزدهمین نامزدیشان را تجربه کردند. در ضمن آنها بیشترین نامزدی را در بین نامزدهای امسال داشتند، البته از این نظر که هرگز برنده اسکار نشدهاند.
پل جاسوسان یازدهمین فیلم استیون اسپیلبرگ است که نامزد اسکار بهترین فیلم میشود. رکورد بیشترین نامزدی در این رشته در اختیار ویلیام وایلر است با سیزده نامزدی.
امسال پانزده استرالیایی نامزد اسکار شدند که دهتای آنها برای مد مکس... به این افتخار رسیدند. رکورد قبلی استرالیاییها با سیزده نامزدی در اختیار مولن روژ! (2001) بود.
از گور برخاسته تنها فیلم نامزد تندیس بهترین فیلم بود که نمایش افتتاحیهاش در هیچ جشنوارهای رقم نخورد.
انیو موریکونه 87ساله پیرترین نامزد اسکاری امسال و همچنین رشتهی بهترین موسیقی متن اریژینال است.
سومین سال متوالی که در آن چهار بازیگر از پنج نامزد بهترین بازیگر مرد، نقش شخصیتهای واقعی را بازی کردهاند.
همهی برندگان اسکار بازیگری امسال، برای اولین بار به این افتخار نائل شدند؛ و همه جز دیکاپریو، برای اولین بار نامزد شده بودند.