نگاهی به فیلم اسمورفها: موزیک را قطع نکن

اسمورف‌ها

اسمورف‌ها، موجوداتی پوست آبی و لباس سفیدی که توسط کاریکاتوریست بلژیکی: پیرس کولیفورد با نام مستعار پیو در سال 1958 ساخته شده‌اند، تا الان راه زیادی را آمدند. این فیلم که دوباره‌سازی فیلم‌های زنجیره ای که در سال 2011 به نام اسمورف‌ها ساخته شده است، احتمالا عجیب‌ترین فیلمی هستش که از این رفقا می‌سازند. توی این فیلم، اسمورفیت⁴ (که توسط ریهانا صداگذاری شده) با رفیق‌های اسمورفش به ماموریتی می‌روند تا بابا اسمورف (که توسط جان گودمن صداگذاری شده) که دزدیده شده را نجات بدهند.

اسمورفیتی و رفیقاش مثل همیشه جوری حرف می‌زنند که اسمورف ها همیشه حرف می‌زدند. یعنی مثلا می‌گویند: «شما اسمورف‌ها هیچ اسمورفی درباره اسمورف‌ها نمی‌دونید». کلمه اسمورف هم می‌تونه یک اسم باشه یا یک فعل باشه یا حتی فعل استمراری باشه. هر اسمورف توی روستای اسمورف‌ها یک کار بخصوصی داره  یا یک ویژگی بخصوص داره؛ اسمورف باهوش می‌تونه مشکلات را حل کنه، و در همین حال اسمورف مغرور، خب، مغروره! و بین اینها یک اسمورفی می‌آید که کارش را نمیدونه بخاطر اینکه اسمی نداره! (که توسط جیمز کوردن صداگذاری شده). و بعد از این مقدمه بیننده به دنیایی با آواز و رقص و جهان‌های موازی پرت می‌شه.

داستان پیچ‌خورده این فیلم به کارگردانش کریس میلر این اجازه را می‌ده که صحنه‌هایی را بسازه که به شدت عجیب ‌و‌ غریب می‌شوند. یک صحنه جالبی وجود داره که در اون کارکترها مسیری را می‌روند که در اون تاریخ کوتاهی از انیمیشن را نشون می‌ده.این خیلی جالبه که ببینی انیمیشن‌های بچه گانه از سوررئالیسم استفاده می‌کنند، به‌جای اینکه دل بزرگسالان را بدست بیاورند و اشاره هایی به فرهنگ پاپ کنند. صداپیشه‌های این فیلم که شامل گودمن و آفمن هستند، به عنوان دو تا رییس قبیله دشمن عالی‌اند. البته که همه صداپیشه‌ها خیلی جذاب هستند یا به قول اسمورف‌ها: اسمورفی هستند.

[نویسنده: Glenn Kenny ]