پیمان معادی برای انتخاب بازیگران برف روی کاج‌ها به غیر از مهناز افشار و صابر ابر، دست روی بازیگرانی گذاشت که پیش از این کم‌تر به عنوان چهره‌ی سینمایی شناخته شده‌اند. حتی ویشکا آسایش هم زمانی که در این فیلم بازی می‌کرد، هنوز سیمرغ بلورین را برای بازی در ورود آقایان ممنوع به خانه نبرده بود و اواسط فیلم‌برداری برف روی کاج‌ها آن جایزه را گرفت. در فهرست بازیگران منتخب معادی، نام دو گروه از بازیگران جلب توجه می‌کند؛ اول کسانی مثل حسین پاکدل که پیش از این تجربه‌ی بازیگری داشته‌اند اما در این فیلم پرسونای تازه و متفاوتی را ارایه می‌کنند و دوم بازیگرانی مثل زانیار خسروی که نخستین تجربه‌ی بازیگری‌اش در سینما را مقابل دوربین محمود کلاری در این فیلم از سر گذراند. زانیار برادر سیروان خسروی است که این روزها به عنوان خواننده و آهنگساز بسیار مورد توجه اهل موسیقی است و جزو معدود خواننده‌های جوانی محسوب می‌شود که با وجود جوانی و تیپ و چهره‌ی آرتیستی و مد روزش اجازه‌ی برگزاری کنسرت‌های عمومی به او داده می‌شود و از قضا بلیت کنسرت‌هایش معمولاً در چند ساعت تمام می‌شود. زانیار خسروی هم پیش از این به عنوان خواننده‌ی پاپ، ترانه‌سرا، آهنگساز و تنظیم‌کننده شناخته شده بود، اما شاید کنج ذهنش هم خیال نمی‌کرد به این زودی‌ها گذارش به سینما بیفتد و نقشی مهم در فیلمی جدی و مورد توجه به او واگذار شود.
به گفته‌ی خسروی، پیمان معادی اولین بار او را در پشت صحنه‌ی تئاتر می‌بیند و از دوستانش درباره‌ی او سؤال می‌کند و پس از شنیدن نامش او را در مقام خواننده به یاد می‌آورد: «در واقع پیمان معادی من را به‌دلیل ظاهرم انتخاب کرد؛ گویا با شخصیت پرهام در ذهن ایشان شباهت‌هایی داشتم.» خود معادی هم در گفت‌وگویش با ماهنامه‌ی «فیلم» اشاره کرده که زانیار را به این دلیل انتخاب کرده که چهره‌اش حس مبهمی از خشونت و مظلومیت توأمان را تداعی می‌کند و برای نقش پرهام که گاه قلدری‌هایی دارد و شاخ‌وشانه می‌کشد اما از درون شکننده و جفاکشیده و غمگین است گزینه‌ای متناسب بوده است. زانیار خسروی که برای بازی در ویدئو‌کلیپ آهنگ‌هایش تجربه‌ی حضور در برابر دوربین را داشته است، به‌خوبی توانسته در اولین قدم جدی‌اش در مسیر بازیگری حرفه‌ای با نقش پرهام در برف روی کاج‌ها بازی قابل‌قبول و باورپذیری ارایه دهد و سربلند ظاهر شود؛ بازی روان او به‌خصوص از این جهت قابل توجه است که دوستداران سینما کم‌تر فراموش می‌کنند که نمونه‌های پیشین حضور یک خواننده در مقام بازیگر سینما چندان موفق نبوده و حاصل کار باعث شده نوعی بدبینی و بی‌اعتمادی نسبت به استعداد و توانایی بازیگریِ خوانندگان به وجود بیاید: «گرچه این اولین تجربه‌ی سینمایی من بود اما واهمه‌ای از آن نداشتم. نمی‌گویم بازی در این فیلم سخت نبود چون با گروه بزرگی کار می‌کردم که همه‌ی عوامل پشت دوربین آدم‌های سرشناسی بودند. حتی نحوه‌ی کار کردن و صبح زود از خواب بیدار شدن هم برای من تازه بود. برای یک سکانس‌پلان پنج دقیقه‌ای، گاهی ده دوازده ساعت کار می‌کردیم، چون باید همه‌چیز خوب پیش می‌رفت. فکر کنید اگر سکانس طولانی‌تری بود، چه‌قدر این زمان طول می‌کشید. اما در نهایت کلیت بازیگری برای من سخت نیست. امیدوارم که در این فیلم خوب ظاهر شده باشم.»
زانیار خسروی بازی تمام بازیگران این فیلم را متفاوت می‌داند و معتقد است تا به حال چنین فرمی از بازیگری در کارنامه‌ی آن‌ها دیده نشده است. یکی از علت‌های این امر را هم تمرین‌های مداوم معادی برای ایفای نقش‌ها می‌داند: «من تا به حال در هیچ تمرین تئاتری حضور نداشتم اما دوستان تئاتری دارم و می‌دانم که تمرین چه‌قدر می‌تواند به بازیگر کمک کند. برای من این تمرین‌ها هم عجیب بود و هم جذاب. نکته‌ی مثبتش این بود که بیش‌تر با بازیگرانی که در این فیلم بازی می‌کردند آشنا شدم. در جلسات تمرین می‌توانستم بفهمم که چه حسی باید برای ایفای نقش داشته باشم. با پیمان معادی درباره‌ی نقشم صحبت می‌کردم و درمورد نحوه‌ی بیان دیالوگ‌ها و لحن گفتاری حرف می‌زدم و به نتیجه‌های مشترک می‌رسیدیم. از این جهت دیالوگ گفتن را به کار اصلی خودم - خوانندگی و موسیقی- بسیار شبیه می‌دانم، چون این اتفاق باعث می‌شود که حس درست به مخاطب منتقل شود.»
معادی هنگام تولید برف روی کاج‌ها هیچ خبری از حضور این بازیگر در فیلمش منتشر نکرد و صبر کرد تا زمان جشنواره اهل سینما و منتقدان برای اولین برخورد، زانیار خسروی را بدون زمینه‌ی ذهنی و پیش‌داوری روی پرده‌ی سینما ببینند. در واقع معادی با این تصمیم جلوی پیش‌داوری‌ها را گرفت و ترجیح داد تا همه بازی بازیگرش را ببینند و بعد درباره‌ی کیفیت حضور او و موفقیتش در بازی صحبت کنند: «به نظر من ایشان نمی‌خواست که قصه لو برود و مشخص شود که هر بازیگری چه نقشی دارد. کار درستی هم بود. خیلی‌ها نمی‌دانستند که من چه نقشی در این فیلم بازی می‌کنم، اصلاً کاراکتر من کمدی است یا رئال یا پسری عصبی و پرخاش‌گر هستم؟! هرکسی حدس و تصور خودش را داشت و شاید خیلی‌ها هم تصور می‌کردند من قرار است در این فیلم آواز بخوانم!»
حضور زانیار در این فیلم از ابتدا هم برای همین سکانس‌‌پلان‌ها نوشته شده بود، برخلاف اخبار و حواشی منتشر شده از کم شدن بازی این بازیگر، او این حرف‌ها را رد می‌کند و می‌گوید: «از ابتدا هم من در همین حد در فیلم‌نامه حضور داشتم؛ یک صحنه همان است که وارد خانه‌ی رؤیا (مهناز افشار) می‌شوم و در کمال خونسردی او را تهدید می‌کنم که این سکانس در یک برداشت گرفته شد و سکانس دوم هم همان سکانس قرار پرهام و رؤیا در خیابان است که در نسخه‌ی نهایی فقط از ری‌اکشن‌های خانم مهناز افشار کمی کاسته شد.»
این بازیگر برف روی کاج‌ها را فیلم زنانه‌ای می‌داند اما با این وجود بعد از تماشای این فیلم در اکران‌های معدود خصوصی یا زمان جشنواره، متوجه علاقه و ارتباط برقرار کردن مخاطب با آن شده است: «حتی وقتی برای اجرای برنامه به اهواز آمدم، متوجه شدم که مردم در این شهرستان به سینما رفته و فیلم را دیده‌اند و آن را دوست داشته‌اند.» در نهایت زانیار با وجود تجربه‌ی خوبی که در بازیگری داشته، می‌گوید: «بازیگری دغدغه‌ی جدی من نیست، چون کار اصلی من موسیقی است، اما به این دلیل که در کار خودم هم آدم سخت‌گیری هستم، ترجیح می‌دهم اگر قرار به بازی باشد، بار دیگر در فیلمی مثل برف روی کاج‌ها با گروهی حرفه‌ای و فیلم‌نامه‌ای خوب حضور داشته باشم. دلم نمی‌خواهد صرفاً به انگیزه‌ی دیده شدن کار کنم.»
