About UsFilm Magazine is a distinguished Iranian film review publication with a rich history spanning over four decades. Led by President and Chief Editor, Pooya MEHRABI, and under the editorial guidance of Massoud MEHRABI, Film Magazine has maintained its position as the most enduring post-revolutionary film magazine in Iran since its establishment in 1981. Published on a monthly basis, it continues to be a significant presence in the Iranian film landscape.
The magazine has had the privilege of featuring contributions from renowned film critics, including luminaries like Abbas KIAROSTAMI and Kiumars POURAHMAD, who have lent their expertise to its pages.
Massoud MٍEHRABI (1954-2020) was an esteemed Iranian journalist, accomplished writer, and accomplished caricaturist. His academic journey led him to study cinema at the Faculty of Dramatic Arts, University of Art, from 1977 to 1982. Beginning his professional career as a journalist in 1970, he wrote prolifically for various newspapers, establishing himself as a respected voice in the field.
Massoud MEHRABI held pivotal roles as the President and Publisher of several esteemed publications, including The Film Monthly magazine (since 1981), The Iranian Cinema Yearbook (since 1992), and The English-language Film International quarterly magazine (since 1993).
For more information, please visit:
چهل سال همدلی و همراهینهادها و پدیدههای صنعتی و اجتماعی و فرهنگی، بر خلاف بیولوژی انسانی که چندی پس از رشد کامل به سوی فرسودگی و اضمحلال میرود، هرچه از عمرشان میگذرد و بهاصطلاح هرچه سالخوردهتر میشوند، محکمتر و قویتر میشوند. یک مؤسسهی صنعتی هفتاد ساله، یک نشریهی هشتاد ساله، یک نهاد اجتماعی نود ساله، یک کمپانی فیلمسازی صد ساله و مشابه آنها وضعیتشان با آدمهایی در همین سنوسال بسیار متفاوت است. آدمها در این سنوسالها دچار انواع عارضههای جسمی و غیرجسمی میشوند اما بیشتر آن نهادها و پدیدهها به مرور زمان از عارضههای و ایرادهایشان کاسته و مستحکمتر میشوند. در شرایط مختلف سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و روانی کشورهای گوناگون هم نگاه به این پدیده متفاوت است. در بسیاری از کشورها انواع نهادها با قدمت چنددهساله فعالیت دارند، اما در کشور ما که از چهلوچند سال پیش تلاش شد خیلی چیزها بازسازی و از نو شروع شوند، و در حالی که به دلایل مختلف در این سالها مدام به نوعی در شرایطی حساس به سر میبریم، به شهادت هر ناظری دوام انتشار یک نشریه به مدت چهل و یک سال، یک پدیدهی اجتماعی و فرهنگی محسوب میشود (هرچند که در مقایسه با قدمت شصت، هفتاد و صد سال نهادهای مشابه در دنیا، این عمر چندان طولانی نباشد). نیازی نیست که این را خودمان بگوییم یا دوستداران مجله بگویند. حتی آنهایی که علاقهای به مجله فیلم نداشتهاند، به این جنبه از کارنامهی «فیلم» معترفاند و با حیرت از آن یاد میکنند. البته در بخش خصوصی - و نه نشریاتی که با سرمایه و امکانات عمومی منتشر شده و میشوند - انگشتشمار نشریاتی در تاریخ مطبوعات ایران بودهاند که عمری طولانیتر از ماهنامهی «فیلم» داشتهاند، اما تفاوت در این است که آن نشریات در طول انتشارشان وقفههای کوتاه و بلند داشتهاند و در دورههایی نامرتب منتشر میشدهاند ولی انتشار ماهنامهی «فیلم» هیچگاه در این چهاردهه وقفه نداشته و دچار بینظمی نشده است. از سوی دیگر آن معدود نشریات پردوام تاریخ مطبوعات ایران بارها مدیر یا دبیر یا ناشر عوض کردند، در حالی که ماهنامهی «فیلم» فقط بعد از فوت مسعود مهرابی دچار تحول شد. در میان نشریههای سینمایی تاریخ مطبوعات ایران، ماهنامهی «فیلم» شانزده سال است رکورد پردوامترین نشریهی پیش از خود - «ستارهی سینما» - با 25 سال سابقهی انتشار را شکسته است؛ هفتهنامهای که هفده بار سردبیر و چندین بار ناشر عوض کرد و بارها در طول انتشارش دچار وقفههای چندهفتهای تا چندماهه شد. |