«دانکرک» از تحسین پل تامس اندرسن تا اکران دوباره!
هنوز تا اعلام نامزدهای اسکار چند ماه زمان باقی مانده است اما میتوان گفت که دستکم نامزدی کریستوفر نولان برای کارگردانی دانکرک قطعی است. فیلمسازان معمولاً از تصدیق دستاوردهای همقطارانشان که در اوج بهسر میبرند خوشحال میشوند و دستاوردهای فنی دانکرک هم از آن دست است که فیلمسازان شیفتهاش میشوند. پس چندان جای شگفتی ندارد که پل تامس اندرسن هم یکی از طرفداران این فیلم جنگی پرتنش است. اندرسن که با جامه شبح (آخرین فیلم کارنامهی بازیگری دنیل دیلوییس) امیدهای خودش را در فصل جوایز دنبال میکند، در تحسین دانکرک به «ورایتی» گفت: «ساختار تقریباً بیانناپذیر فیلم برای من خیلی هیجانانگیز بود؛ در واقع فقط اجزای اصلی و بنیادین باقی ماندهاند.» حقیقتاً هم فیلم نولان بهترین استفاده را از حداقلهای ممکن برده است. البته این اولین بار نیست که اندرسن از فیلمی از نولان تمجید میکند؛ او یکی از شیفتگان میانستارهای (2014) هم هست. به هر حال اندرسن بیشک از سبک بصری فیلم که به صورت هفتاد میلیمتری گرفته شده، هم لذت برده است. همان طور که میدانید او با همراهی تارانتینو و نولان در باشگاه غیررسمی خودشان درباره همه چیز به شکل آنالوگ صحبت میکنند! آنها طرفداران پروپاقرص تجربهی سینمایی نابی هستند که با نمایش فیلمها از آپارات شکل میگیرد و نه هاردها. پس اصلاً بعید نیست که اندرسن یکی از تماشاگران نسخهی هفتاد میلیمتری دانکرک باشد که طبق برنامه در ماه دسامبر دوباره به صورت آیمکس و هفتاد روی پرده سینماها خواهد رفت. ظاهراً کمپانی برادران وارنر بسیار مشتاق است که در آخرین ماه سال میلادی جاری به تماشاگران (و در اصل رأیدهندگان اسکار) حضور این تجربهی حماسی بر پردهی سینماها در فصل تابستان را به شکلی جدیتر و تمامعیار یادآوری کند. برای این منظور دانکرک از اول دسامبر (ده آذر) در 50 سینمای آیمکس و 34 بازار سینمایی به صورت هفتاد میلیمتری روی پرده خواهد رفت. اما همهی برنامه استودیو برای بازگشت این فیلم به سینماها در همین حد خلاصه نمیشود! آنها از 24 ژانویه (4 بهمن) دانکرک را در 250 سینمای معمولی هم اکران میکنند که اصلاً تاریخی تصادفی نیست و یک روز پس از اعلام نامزدهای اسکار خواهد بود.
میشل ویلیامز به جیلنهال و کامبربچ ملحق میشود
میشل ویلیامز در حال مذاکره برای پیوستن به بندیکت کامبربچ و جیک جیلنهال برای بازی در فیلمی با عنوان ریو است که توسط لوکا گوادانینو بر اساس فیلمنامهای از استیون نایت کارگردانی خواهد شد. داستان درباره یک گزارشگر مالی (جیلنهال) است که به ریو دو ژانیرو سفر میکند تا با دوست ثروتمندی (کامبربچ) دیدار کند اما در دسیسهای برای جعل مرگ دوستش به دام میافتد. «استودیوکانال» سرمایهگذاری و تهیهکنندگی فیلم را با همکاری کامبربچ و کمپانی تولیدیاش «سانی مارچ» با مشارکت آدام آکلند انجام میدهد. ویلیامز در حال حاضر درگیر فیلمبرداری وِنِم/ Venom محصولی از کمپانی «سونی» و همچنین فیلمبرداری دوباره بعضی از صحنههای همه پولهای دنیا (ریدلی اسکات) پس از حضور کریستوفر پلامر به جای کوین اسپیسی است. او بجز این فیلم آخر، با فیلمهای بزرگترین شومن روی زمین (مایکل گریسی) و شگفتزده (تاد هینز) در فصل جوایز پیش رو حضور خواهد داشت. علاوه بر این، میشل ویلیامز همچنان قرار است در درام زندگینامهای جنیس جاپلین با نام جنیس و درام جاسوسی همه چاقوهای قدیمی در برابر کریس پاین بازی کند.
واکنش جردن پیل به تصور خندهدار گلدنگلوبیها!
اگر شما جزو کسانی هستید که با دستهبندی نادرست فیلمها مشکل دارند، باید از گلدن گلوب فاصله بگیرید. انجمن روزنامهنگاران خارجی هالیوود خوشحال میشود که سریع و راحت فیلمها را ژانربندی کند تا کارش راه بیفتد؛ مثال این رویکرد هم مریخی (ریدلی اسکات، 2015) است که برنده جایزه بهترین فیلم کمدی شد! همان طور که خبر دارید در روزهای گذشته انتخاب بگریز/ Get Out به کارگردانی جردن پیل برای حضور در بخش بهترین فیلمهای کمدی/ موزیکال سروصدایی بهپا کرد چون این فیلم یکی از موفقترین آثار ترسناک 2017 بوده است! همه چیز از جایی شروع شد که کمپانی «یونیورسال» به خاطر برخورداری از شانس بالاتر، این فیلم را به عنوان کمدی و نه درام (که امسال رقابت سختی برای راهیابی به آن وجود دارد) به جوایز گلدن گلوب عرضه کرد. پیل در این تصمیم کمپانی نقشی نداشته است اما این موضوع را قبول دارد که بگریز بهراحتی در هر ژانری جای نمیگیرد. او به «ایندیوایر» چنین توضیح داد: «در اصل کار را شروع کردم تا یک فیلم ترسناک بسازم. اما در نهایت وقتی آن را به دیگران نشان دادم برخی گفتند اصلاً حسوحال آثار ترسناک را ندارد. پس فیلم بیشتر یک تریلر اجتماعی از کار درآمده بود.» در هر صورت با اینکه بگریز از لحظههای کمدی سیاه و خاص خودش بهرهمند است اما محتوای تماتیک آن بسیار جدی است؛ و پیل با این خوانش سطحی از فیلمش به عنوان یک کمدی به این خاطر مشکل دارد که ممکن است برخی را به راه اشتباه ببرد: «موضوع و مضمون اصلی فیلم خندهدار نیست. سیاهپوستان زیادی پیش من آمده و گفتهاند که این همان فیلمی است که آنها انتظارش را میکشیدند و من بالأخره آن را ساختم. از این رو، وقتی فیلم به ژانری کوچکتر از ماهیتش محدود میشود، بحث و مناقشه آغاز میشود. نکتهی اصلی هم این است که ما نمیخواهیم حقیقت مطرحشده در فیلممان بیاهمیت جلوه داده شود؛ و میدانیم که برچسب کمدی اغلب چنین کاری را انجام میدهد. مسأله اصلی این است که ما به چه چیزی میخندیم؟ شما به رنج و وحشت دیگران میخندید؟ آیا واقعیت این پروژه را نادیده میگیرید؟ به همین خاطر بود که چند روز پیش گفتم این فیلم یک مستند است.»
شکایت جرج میلر از وارنر به خاطر «مد مکس»
مد مکس: جاده خشم (جرج میلر، 2015) به فروش جهانیای بیش از پانصد میلیون دلار دست یافت و چند تندیس طلایی اسکار هم برنده شد اما پنجمین فیلم از مجموعهی پساآخرالزمانی میلر هنوز منتظر چراغ سبز تولید است. دلیل این اتفاق هیچ ربطی به لرد هیومانگِس یا پسران جنگ ندارد و کاملاً اینجهانی است: اختلاف نظر قانونی. این طور که مشخص شده کمپانی تولیدی میلر با عنوان «کندی میلر میچل» به خاطر عواید پرداختنشده از کمپانی برادران وارنر شکایت کرده است. به گزارش «سیدنی مورنینگ هرالد»، میلر و همکار تهیهکنندهاش داگ میچل چنین ادعا کردهاند: «خیلی ساده باید بگوییم که ما مسئول و مالک درآمدهایی هستیم که به خاطر ده سال کار سختکوشانه روی فیلمنامه و آمادهسازی این پروژه و سه سال تولید فیلم به دست آمدند. در اصل سختکوشی ما به فیلمی انجامید که در سراسر جهان تحسین شد. ما به طور قطع ترجیح میدهیم با برادران وارنر فیلم بسازیم تا اینکه مجبور به شکایت قانونی از آنها شویم، اما پس از یک سال تلاش نتوانستیم به راهحل رضایتبخشی برسیم و حالا باید از طریق قانونی عمل کنیم.» کمپانی وارنر هم خیلی کوتاه چنین پاسخ داده است: «ما مخالفیم و بهشدت در برابر این ادعاها میایستیم.»
فیلمنامهی «مادر!» اثر آرونوفسکی هم رایگان عرضه شد
حالا که کمتر از یکماهونیم تا پایان سال باقی مانده است، راحتتر میشود گفت که جدیدترین فیلم دارن آرونوفسکی با نام مادر! نامتعارفترین تولید استودیویی 2017 است. این درام روانشناختی با بازی جنیفر لورنس با داستان تمثیلی و نقطه اوج فوقالعاده غافلگیرکنندهاش، تماشاگران و منتقدان را به دو دسته کاملاً مخالف و موافق تقسیم کرد؛ و به طور طبیعی بهسرعت به اثری در مایههای کالتهای سینمایی بدل شد و طرفداران دوآتشه خودش را پیدا کرد. در این میان، آرونوفسکی به خبرنگاران گفت فیلمنامهی «مادر!» را در پنج روز نوشت و این فیلمنامه مثل خوابی در هنگام تب از او به بیرون تراوش کرد. حالا خبر خوب این است که فیلمنامه به صورت رایگان توسط کمپانی «پارامونت» در فضای مجازی منتشر شده و از این آدرس میتوانید بهراحتی آن را دانلود کنید: http://www.paramountguilds.com/pdf/mother.pdf. بیتردید این اتفاق فرصتی را برای سینمادوستان فراهم میکند تا همهی ایدههای جاهطلبانه و اشارههای انجیلی آرونوفسکی را بررسی کنند. در مادر! زندگی آرام و گوشهگیر زوجی با بازی لورنس و خاویر باردم با ورود دو غریبهی مرموز با بازیهای اد هریس و میشل فایفر زیرورو میشود. لورنس حتی پیش از خواندن فیلمنامه با بازی در این پروژه موافقت کرده بود اما در جریان نشست مطبوعاتی فیلم در جشنواره بینالمللی تورنتو به خبرنگاران گفت که فیلمنامه با اینکه او را به وحشت انداخت اما شاهکار بود: «وقتی آن را خواندم به گوشهی اتاق پرتابش کردم و به آرونوفسکی گفتم مشکلات روانی شدیدی دارد.»
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[منابع: پلیلیست، ورایتی، ایندیوایر، هالیوود ریپورتر]