نمایندگان اصغر فرهادی در اسکار حاضر میشوند!
مهندس انوشه انصاری که به عنوان اولین گردشگر زن فضا شناخته میشود و فیروز نادری دانشمند و رییس کاوشهای منظومهی شمسی در ناسا، دو ایرانی برجستهی مقیم آمریکا هستند که به نمایندگی از فیلمساز مؤلف ایرانی اصغر فرهادی و فیلمش فروشنده در مراسم اسکار پیش رو حاضر خواهند شد. فرهادی که با فیلمش نامزد دریافت تندیس طلایی بهترین فیلم خارجیزبان شده است، چند هفته پیش اعلام کرد که مراسم آکادمی را در اعتراض به تحریم سفر دانلد ترامپ، رییسجمهور آمریکا، تحریم میکند، حتی اگر استثناهایی قائل شوند و او اجازه ورود به ایالات متحده را داشته باشد. الکساندر مالهگی تهیهکنندهی فرانسوی فیلم هم دو روز پیش در ایمیلی اعلام کرد که در همراهی با کارگردان فیلم تصمیم گرفته است در مراسم حاضر نشود و البته هیچ یک از عوامل فیلم به مراسم نخواهند رفت. او در ضمن به این موضوع اشاره کرد که در صورت موفقیت فیلم در کسب تندیس طلا، فرهادی گفتوگویی انجام نخواهد داد. این تصمیم که دو ایرانی برجستهی مقیم آمریکا - که هیچ ارتباطی با جهان فیلم فروشنده ندارند - نمایندهی فرهادی در مراسم یکشنبه خواهند بود، گویای این موضوع است که فرهادی نمیخواهد عدم حضورش در مراسم چیزی جز اعتراض به فرمان ترامپ برداشت شود، هرچه باشد فیلم او در حال حاضر توسط کمپانی «کوهن میدیا گروپ» در ایالات متحده روی پرده رفته است. علاوه بر این، چنین تصمیمی یک بار دیگر بر این موضوع تأکید میکند که آمریکا سرزمین مهاجران است از جمله ایرانیان. انصاری در سال 1984 و دوران نوجوانی به آمریکا مهاجرت کرد و در سال 2006 به اولین زنی بدل شد که بهتنهایی و به قصد سیاحت با سفینهی روسی سویِز/ Soyuz برای هشت روز به فضا رفت و در ضمن، اولین ایرانی و اولین زن مسلمانی که به فضا رفته است هم عنوان گرفت. او به اصرار مقامهای رسمی ناسا و روسیه، نتوانست پرچم ایران را به طور رسمی به تن کند اما در عوض، رنگهای پرچم ایران را به تن داشت. نادری هم که متولد ایران است، در سال 1964 به آمریکا رفت و بیش از سی سال در سمتهای مختلفی در ناسا فعالیت کرد، از جمله رییس کاوشهای منظومهی شمسی و مدیر برنامهی اکتشاف مریخ. او در سال 2016 ناسا را ترک کرد و در حال حاضر مشاور مدیریت است.
مارتین اسکورسیزی، جان فورد و رییسجمهور ایرلند!
مارتین اسکورسیزی که فیلم بعدیاش با نام مرد ایرلندی بهتازگی سوژهی نزاعی سر حقوق بینالمللیاش شده است، امروز شنبه جایزه جان فورد را از مایکل دی. هیگینز، رییسجمهور ایرلند، در جریان رویداد ویژهای در آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند واقع در شهر دوبلین دریافت خواهد کرد. این مراسم بلافاصله پس از برپایی مسترکلاس این کارگردان بزرگ سینما برای اعضای آکادمی ایرلندی و دیگر فیلمُسازان برگزار خواهد شد. مسترکلاس توسط برایان کرک کارگردان (امپراتوری بردواک و بازی تاجوتخت) اداره میشود که عضوی از گروه کارگردانان این آکادمی هم هست. اسکورسیزی درباره آثار، شیوه و منابع الهامبخش خود بر اساس ویدئوهایی صحبت خواهد کرد که برای این مسترکلاس برگزیده است. او در بیانیهای درباره دریافت چنین جایزهای گفت: «برای من و خیلی از کارگردانان، جان فورد چهرهای رفیع است که همچنان منبع الهامی ژرف به حساب میآید. فیلمهای او با استادی و زبردستی، دریافت منحصربهفرد و تیزبینانهی او از انسانیت و درک عمیقش از آدمها را در خود دارند. وقتی برای اولین بار تماشای فیلمهای او را شروع کردم، قدرت و اقتدارش در پشت دوربین را بهوضوح احساس کردم. او یک فیلمساز حقیقتاً بصیر بود که فیلمهایش مملو از انرژی هنرمندانهاند. اغلب فیلمهای او را تماشا و رویشان مطالعه میکنم، و هر بار چیز تازهای یاد میگیرم... از این رو افتخار دریافت جایزهای در تجلیل از اعتبار و هنرمندی جان فورد از آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند برای من از اهمیت شخصی فوقالعادهای برخوردارست.»
رفتگان: ریچارد شیکل منتقد و سیجان سوزوکی فیلمساز ژاپنی
درگذشت شیکل و ادای احترام اسکورسیزی
ریچارد شیکل منتقد فیلم قدیمی مجلهی «تایم» که 37 کتاب، اغلب در زمینهی سینما، نوشته و بیش از سی مستند با موضوعهای سینمایی (اغلب برای تلویزیون) ساخته است، شنبهی گذشته در لسآنجلس، در سن 84 سالگی درگذشت.
دختر او، اریکا شیکل نویسنده، به «تایمز» گفت که او «یکی از پدران نقد فیلم آمریکا بود.» مارتین اسکورسیزی هم از جمله چهرههای برجستهای بود که یادی از این منتقد سرشناس کرد و گفت: «شیکل منتقدی بسیار تیزبین، و نویسنده و مستندسازی فوقالعاده بود... من همیشه او را با عشق و شیفتگی ژرف و پایدارش به سینما به یاد خواهم داشت. مجموعهی اوایل دههی 1970 او برای پیبیسی با عنوان مردانی که سینما را خلق کردند، ترمیم نسخهای از فیلم The Big Red One اثر ساموئل فولر در سال 2004، کتابچهی عالی او درباره غرامت مضاعف، زندگینامههای او درباره چارلی چاپلین و کری گرانت و... همه و همه نشان از مردی دارند که زندگیاش را صرف آنچه کرد که به آن عشق میورزید.» شیکل در سال 1977 به طور مشترک برای مستند زندگی در سینما جریان مییابد نامزد دریافت جایزه امی شد و دو نامزدی هم در سال 1987 برای مستند مینلی درباره مینلی: لیزا وینسنت را به یاد میآورد به دست آورد که خودش آن را کارگردانی کرده بود. ریچارد شیکل که از سال 1965 تا 2010 به عنوان منتقد فیلم نشریهی «تایم» فعالیت کرد، در سال 2015 آخرین کتابش را با عنوان حافظان: بهترین فیلمهای - و محبوبترین آثار شخصی - یک عمر سینماروی نوشت. او گاهی هم برای نشریههای دیگری از جمله «لسآنجلس تایمز بوک ریویو» و «لایف» قلم میزد.
سبک سوزوکی و تأثیرگذاریاش بر تارانتینو و جارموش
سیجان سوزوکی، فیلمساز مستقل ژاپنی چندی پیش در سیزدهم فوریه در پی اختلال ریوی در توکیو و سن 93 سالگی درگذشت. سوزوکی پس از عدم موفقیت به عنوان کارگردان در استودیوی شوچیکو، در سال 1954 به استودیوی نیکاتسو رفت و برای آنها چهل فیلم ساخت. او با همراهی و همکاری تاکئو کیمورا به عنوان طراح تولید، از سال 1963 و فیلم حرامزاده، توانست «سبک سوزوکی» را با جلوهای بصری سوررئال، صحنهپردازیهایی به سبک کابوکی (قالبی از تئاتر سنتی ژاپن)، رنگهای نظرگیر و کنشهایی که انگار در حالتی خوابگونه روی میدهند، سروشکل دهد. سوزوکی پس از شکست فیلم نشانشده برای کشتن (1967) که خیلیها آن را شاهکار وی میدانند، اخراج شد. او در سال 1980 با داستان روحی Zigeunerweisen بازگشت که در جشنواره برلین هم روی پرده رفت و چهار جایزه از آکادمی ژاپن برنده شد. او در سال 2001 فیلمی با عنوان اپرای هفتتیر را ساخت که بازسازی آزادی از نشانشده برای کشتن بود. از میان فیلمسازانی که از آثار او تأثیر پذیرفتهاند میتوان به وونگ کار وای و کوئنتین تارانتینو اشاره کرد. جیم جارموش هم در گوست داگ: راه و رسم سامورایی (1999) ارجاعهایی به نشانشده... دارد. سوزوکی در پاسخ به خبرنگاری که پرسیده بود آیا میخواهد تا آخر عمرش به فیلمسازی ادامه دهد، گفته بود: «بهتر است مثل یک آدم معمولی سرتان را زمین بگذارید... مردن در جریان کار فقط برای کسانی که پیرامونتان هستند مشکلساز میشود.»
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[ورایتی، ایندیوایر ]